Zespół  Möbiusa – wrodzona diplegia twarzowa

Zespół Möbiusa to rzadki zespół wrodzonych wad, który odnosi się do porażenia VII oraz VI nerwu czaszkowego. Schorzenie to opisuje się nierzadko jako sekwencję malformacyjną, ponieważ odznacza się wieloma symptomami klinicznymi, w tym również zaburzeniami neurologicznymi, deformacjami kończyn dolnych i/albo górnych czy dysfunkcjami dotyczącymi układu kostno-mięśniowo-stawowego. Skuteczna oraz przynosząca efekty rehabilitacja pacjenta z tym zespołem, powinna zostać oparta na holistycznym podejściu oraz współpracy różnych specjalistów. Rehabilitacja chorujących na diplegię twarzową ma za zadanie poprawić mimikę twarzy, zapobiec zanikom mięśni, jak również pomóc w osiągnięciu odpowiedniej sprawności funkcjonalnej u pacjentów. 

Zespół Möbiusa – czym jest?

Zespół Möbiusa (wrodzony paraliż twarzy oraz oczu, wrodzona diplegia twarzy, MBS) jest rzadko występującym zespołem wad wrodzonych, którego opisaniem po raz pierwszy zajął się neurolog Paul Julius Möbius w latach 80 XIX wieku. Schorzenie to opisuje się nierzadko jako sekwencję malformacyjną, ponieważ odznacza się wieloma symptomami klinicznymi, w tym zaburzeniami o charakterze neurologicznym, deformacjami kończyn dolnych i/albo górnych, jak i dysfunkcjami w obrębie układu kostno-mięśniowo-stawowego. 

Zespół Möbiusa tyczy się w takim samym stopniu mężczyzn co kobiet. Zaburzenia są wrodzone i widoczne od razu po narodzinach. Dokładna ilość i częstotliwość występowania schorzenia nie są określone.

Objawy Zespołu Möbiusa

Najczęściej występującym symptomem zespołu Möbiusa jest brak możliwości wyrażania ekspresji przy użyciu mięśni twarzowych. Związane to jest z zaburzeniami w przewodnictwie układu nerwowego do mimicznych mięśni twarzy. Brak ruchów mimicznych jest najbardziej odznaczającym się objawem tego schorzenia. Chociaż może się to wydawać mało ważne, w dużym stopniu rzutuje negatywnie na życie osób chorych, które postrzegane są zwykle jako ludzie z mniejszym ilorazem inteligencji, niezwracający uwagi na innych albo zadufane w sobie. 

Pozostałe symptomy zespołu Möbiusa to:

• problemy stomatologiczne,
• zaburzenia w rozwoju ruchowym,
• zaburzenia w rozwoju mowy,
• kłopoty ze słuchem,
• zmniejszony iloraz inteligencji,
• symptomy autyzmu,
• problemy z przyjmowaniem pokarmów – trudności w ssaniu mleka matki, a później w pobieraniu stałych pokarmów,
• brak możliwości zwrócenia gałek ocznych w dół i mrużenia oczu.  

Jak powinna wyglądać rehabilitacja?

Rehabilitacja w tym przypadku powinna obejmować mobilizowanie stawów skroniowo-żuchwowych, masaż funkcjonalny, masaż stymulacyjny, kinesiotaping, neuromobilizację nerwów czaszki, techniki neurorozwojowe, refleksoterapię, ćwiczenia oporowe oraz czynne języka i mięśni mimicznych czy stymulowania języka i mięśni mimicznych. Celem wszystkich wymienionych technik jest zredukowanie oraz znormalizowanie dolegliwości i zaburzeń u dziecka. Terapia skupiona jest na oddziaływaniu bodźcami słuchowymi, wzrokowymi, czuciowymi w postaci temperatury oraz dotyku i mechanicznymi. Wszystko to ma wpływ na funkcjonowanie sensomotoryczne, sensoryczne oraz motoryczne dziecka.