Jak wygląda wizyta u osteopaty?

Jest wiele przypadłości, które kierują pacjentów do osteopaty. Najczęściej, mają one związek z bólem, który znacznie upośledza wykonywanie codziennych zadań i aktywności. Poniżej prezentujemy informacje, które pomogą Ci zrozumieć przebieg wizyty w gabinecie osteopaty.

Obserwacja

Osteopata ocenia stan pacjenta na podstawie wielu czynników. Rozpoczyna zawsze od obserwacji. Dobry osteopata nierzadko jest w stanie wychwycić niezdrowe nawyki ruchowe już przy pierwszym spotkaniu. Wielu ludzi nie zdaje sobie sprawy jak ogromny wpływ na nasze samopoczucie ma sposób w jaki wykonujemy tak prozaiczne czynności jak, przykładowo: poruszanie się, wstawanie czy też spontaniczne przyjmowanie jakiejś pozycji lub jej zmiana. Ponadto, osteopata może wyciągnąć pewne wnioski z obserwacji wyglądu źrenic pacjenta, kolorytu i tekstury jego skóry czy też mimiki twarzy.

Analiza

Zanim chory uda się na wizytę do osteopaty, musi przygotować wszystkie aktualne wyniki badań lekarskich. Historia przebytych chorób oraz istotne informacje o bieżącym stanie zdrowia pacjenta są niezbędne w procesie diagnostycznym. Zalecane jest unikanie ciężkich posiłków i eliminacja medykamentów przeciwbólowych i środków wpływających negatywnie na koncentrację chorego. Pierwsza wizyta w gabinecie osteopaty zawsze zaczyna się od bardzo wnikliwego, szczegółowego wywiadu na temat:

• historii chorób w rodzinie pacjenta,
• stylu życia chorego,
• nasilenia dolegliwości bólowych pacjenta,
• wieku chorego,
• rodzaju wykonywanej pracy i aktywności zawodowej i ruchowej,
• objawów towarzyszących występowaniu dolegliwości bólowych,
• charakteru dolegliwości bólowych pacjenta,
• stosowanych aktualnie leków,
• przebytych procedur medycznych,
• przebytych urazów,
• przebytych operacji.

Diagnostyka

Weryfikując informacje zdobyte podczas wywiadu, osteopata posługuje się badaniem przedmiotowym o charakterze interdyscyplinarnym i wieloaspektowym. Kiedy terapeuta osteopatyczny podejrzewa uraz, wykonuje testy ortopedyczne. Jeśli uraz ortopedyczny zostaje wykluczony, osteopata wykonuje badanie neurologiczne. Lekarz osteopatii używa w badaniu pacjenta swoich dłoni, określonych testów i specjalistycznego sprzętu takiego jak:

• tępo zakończona igła,
• młotek neurologiczny,
• kamerton.

Za pośrednictwem wspomnianych wcześniej badań i sprzętu, osteopata jest w stanie ocenić ilościowo i jakościowo czucie na skórze chorego, odruchy mięśniowo-ścięgniste oraz siłę mięśniową.

Oprócz tego badaniu zostają poddane:

• drogi czuciowe,
• drogi ruchowe,
• układ krążenia,
• serce,
• płuca,
• układ pokarmowy,
• układ pozapiramidowy,
• układ piramidowy,
• nerwy czaszkowe,
• funkcje móżdżku.

Wszystkie wspomniane wcześniej badania pomagają sprecyzować postawione przez osteopatę rozpoznanie i wybrać sposób pracy z chorym. Jeśli okaże się, że konieczna jest tradycyjna pomoc medyczna, osteopata kieruje pacjenta do określonego specjalisty z dziedziny medycyny. Przykładowo: laryngologa, ortopedy, neurologa czy też chirurga.

Kolejnym etapem po zebraniu i analizie wymienionych wyżej kluczowych informacji, jest badanie osteopatyczne za pomocą zmysłu dotyku, które ma na celu:

• sprawdzenie ruchomości stawów,
• ewaluacje ruchomości kręgosłupa,
• ocenę sposobu poruszania się i wykonywania konkretnych czynności ruchowych,
• określenie siły mięśni,
• ocena symetrii ciała pacjenta,
• ewaluację czucia powierzchownego i głębokiego.

Podczas badania chory musi rozebrać się albo odsłonić jakiś konkretny kawałek ciała. Osteopata za pomocą rąk analizuje właściwości i jakość poszczególnych tkanek, oceniając ich:

• napięcie,
• wrażliwość na nacisk,
• powierzchnię,
• konsystencję,
• przesuwalność,
• mobilność,
• temperaturę.

Za pośrednictwem dotyku specjalista osteopatii ocenia też następujące parametry ruchu: jego ilość, jakość oraz korelację z rytmem czaszkowo-krzyżowym oraz oddechem. Dłońmi, osteopata również poddaje ocenie ruchomość własną i rytm krążenia narządów wewnętrznych.

Diagnoza

Dopiero kiedy specjalista zakończy badanie i wywiad, będzie w stanie postawić diagnozę i zaproponować określony proces terapeutyczny. Seria zabiegów wchodząca w skład terapii opiera się na technikach manualnych. Terapeuta osteopatyczny uciska specjalne miejsca na ciele chorego lub przeprowadza określone zestawy ćwiczeniowe. Zabiegi nie sprawiają choremu bólu. Skutecznie przeprowadzona terapia niesie za sobą następujące korzyści:

• eliminacja lub zmniejszenie napięcia mięśniowego pacjenta,
• eliminacja lub zmniejszenie bolesnych przykurczy,
• znaczne zwiększenie ruchomości ciała,
• poprawa krążenia limfy oraz krwi,
• pozbycie się dolegliwości bólowych.

Warto wspomnieć, że niezbędnym czynnikiem, w procesie rehabilitacji pacjenta jest zmiana stylu życia. Bez odpowiednich działań profilaktycznych, aktywności fizycznej dopasowanej do aktualnego stanu zdrowia pacjenta oraz odpowiedniej diety, choremu nie uda się utrzymać korzystnego efektu terapii.

Proces terapeutyczny

Po zbadaniu ciała pacjenta dłońmi i w oparciu o wywiad i obserwacje, osteopata określa dysfunkcje i proponuje konkretny proces terapuetyczny. Jeżeli chory zakwalifikuje się do leczenia osteopatycznego- dysfunkcyjne tkanki poddawane są łagodnej manipulacji dłońmi. Specjalista pracując z tkanką wymagającą terapii może stymulować ją w celu poprawy jej napięcia, ruchomości lub drenażu żylno-limfatycznego. Osteopata może też rozluźniać wspomnianą tkankę co prowadzi do jej samoistnego uruchomienia. Osteopaci podkreślają, że terapia nie ma nigdy na celu leczenia a raczej przywracanie do zdrowia. W osteopatii nie stosuje się bowiem leków ani ingerencji chirurgicznych a terapie manualną prowadzącą do stymulacji procesów samoregeneracji samoleczenia u pacjenta. Specjalista oddziałuje na aparat ruchu chorego, polepszając jego ukrwienie, krążenie, pracę narządów wewnętrznych oraz odporność. Skuteczna terapia pozwala pozbyć się dolegliwości w obrębie trzewi, w obiegu limfy i krwi. Poprawie sprawności ulega również ruchomość chorego. W konsekwencji, pacjentowi zostaje umożliwione odzyskanie stanu równowagi w organizmie.