Migrena to nie tylko „ból głowy” – to złożone zaburzenie neurologiczne, które potrafi całkowicie wyłączyć z pracy i życia codziennego. W środowisku open space, gdzie panuje hałas, presja terminów i ciągła stymulacja bodźcami, objawy migreny często się nasilają. Coraz częściej mówi się o psychosomatycznym podłożu migren – czyli o tym, że stres, napięcie emocjonalne i sposób życia mogą wyzwalać lub zaostrzać ataki.
Jak stres wpływa na migrenę?
- Napięcie mięśni szyi i barków ogranicza przepływ krwi do głowy.
- Przewlekły stres zwiększa poziom kortyzolu i adrenaliny, zaburzając równowagę w układzie nerwowym.
- Nieregularny sen – typowy przy nadmiarze pracy – obniża próg wyzwalania migren.
- Silne emocje – lęk, złość, frustracja – mogą stać się bezpośrednim zapalnikiem ataku.
Typowe objawy psychosomatycznych migren
- ból pulsujący po jednej stronie głowy,
- nadwrażliwość na światło, dźwięki, zapachy,
- zaburzenia widzenia („mroczki”, rozmycie obrazu),
- nudności i wymioty,
- nasilenie objawów w okresach dużego napięcia zawodowego.
Warto zauważyć, że u wielu osób atak pojawia się po okresie dużego stresu, np. w weekend lub na urlopie. To tzw. „migrena relaksacyjna”, będąca efektem nagłego spadku poziomu stresu po długim napięciu.
Perspektywa lekarza
Neurolodzy podkreślają, że migrena ma podłoże neurologiczne i w wielu przypadkach wymaga farmakoterapii – zarówno doraźnej (tryptany, leki przeciwbólowe), jak i profilaktycznej. Jednak samo leczenie farmakologiczne często nie wystarcza, jeśli nie zostanie uzupełnione o pracę nad stresem, snem i stylem życia.
Perspektywa osteopaty i fizjoterapeuty
Osteopaci zauważają, że pacjenci z migreną mają często ograniczoną ruchomość szyi, napięcia w obrębie czaszki i zaburzenia pracy przepony. Terapia manualna – techniki czaszkowo-krzyżowe, praca z przeponą, rozluźnianie mięśni szyi i barków – może zmniejszyć częstotliwość i intensywność ataków. Fizjoterapeuci dodają, że poprawa ergonomii pracy (odpowiednie ustawienie monitora, przerwy ruchowe, ćwiczenia oddechowe) odgrywa ogromną rolę w profilaktyce.
Perspektywa psychoterapeuty
Psychoterapeuci pracują z pacjentami nad rozpoznawaniem sytuacji stresowych i emocji, które poprzedzają atak migreny. Techniki CBT (poznawczo-behawioralne), mindfulness i biofeedback pomagają obniżyć reaktywność układu nerwowego. Pacjent uczy się zauważać pierwsze sygnały i reagować zanim ból się nasili. Ważne jest także przepracowanie perfekcjonizmu i nadmiernego poczucia odpowiedzialności, które często towarzyszą osobom z migrenami.
Ćwiczenia i strategie w pracy
- Reguła 20–20–20 – co 20 minut spójrz 20 sekund w dal na 20 metrów, by odciążyć oczy.
- Świadomy oddech – 5 minut głębokiego oddychania przeponą w ciągu dnia.
- Przerwy ruchowe – krążenia szyją, barkami, rozciąganie pleców co godzinę.
- Dziennik migrenowy – zapisywanie okoliczności, objawów i reakcji ciała (pomaga rozpoznać wzorce).
Kiedy zgłosić się po pomoc?
- gdy ataki migreny występują częściej niż raz w miesiącu,
- gdy leki przestają działać lub trzeba je przyjmować bardzo często,
- gdy ból jest tak silny, że uniemożliwia pracę,
- gdy objawom towarzyszą zaburzenia neurologiczne (np. mowa, równowaga, widzenie).
W takiej sytuacji warto skonsultować się z neurologiem, a następnie uzupełnić terapię o osteopatię i psychoterapię.
Podsumowanie
Migrena w pracy to sygnał, że ciało i psychika działają na granicy swoich możliwości. Ataki mogą być osłabione dzięki połączeniu leczenia medycznego, terapii manualnej i psychoterapii. Świadomość własnych wzorców stresu i wprowadzenie drobnych nawyków w pracy open space często stanowią pierwszy krok do odzyskania kontroli nad chorobą.
