Rehabilitacja wiązadła krzyżowego przedniego ACL

Rehabilitacja wiązadła krzyżowego przedniego ACL jest niewątpliwie ważnym procesem powrotu do pełniej sprawności. Urazy wiązadła krzyżowego przedniego są częste. Jednocześnie ich leczenie nie należy do łatwych. Jednak rozpoczynając wcześnie rehabilitację można liczyć na dobre rokowania.

Leczenie urazów wiązadła krzyżowego przedniego – co warto wiedzieć?

Leczenie urazów wiązadła krzyżowego przedniego może być zachowawcze, a mianowicie oznacza to, że ta opcja dedykowana jest osobom starszym bądź też nieaktywnym fizycznie. Istnieje również opcja operacyjna, która w tym przypadku kierowana jest do osób młodszych i aktywnych. Leczenie chirurgiczne polega na rekonstrukcji ACL. Stosuje się tutaj wolne bądź też uszypułkowane przeszczepy autogenne bądź też przeszczepy allogenne. Mogą one pochodzić ze ścięgna mięśnia półścięgnistego bądź mięśnia smukłego, a nawet ścięgna mięśnia czworogłowego uda. Zaraz po operacji powinno się wprowadzić fizjoterapię. Są cztery etapy rehabilitacji, w zależności od czasu jaki upłynął od operacji:

• pierwszy etap należy przeprowadzić do 14 dni od momentu operacji
• drugi po upływie 6 tygodni od zakończenia pierwszego etapu
• od 6 do 9 tygodni od operacji
• od 12 do 16 tygodnia po operacji i wtedy mówimy o właściwej fazie rehabilitacji. 

Trzeba wiedzieć, że każdy etap charakteryzuje się indywidualnie dobranymi metodami fizjoterapii. Jej celem jest całkowite odzyskanie sprawności stawu kolanowego. Oznacza to, że ćwiczenia muszą być tak dobrane, by odtworzyć ruchomość stawu, odbudować koordynację mięśniową oraz czucie głębokie. 

Rehabilitacja i fizjoterapia ACL

Podstawową metodą rehabilitacji jest kinezyterapia, a więc leczenie ruchem. Tutaj należy dobrać odpowiednie ćwiczenia, oczywiście dopasowane pod kątem możliwości pacjenta oraz czasu, jaki upłynął od operacji. W pierwszym etapie, a więc zaraz po operacji rekonstrukcyjnej rehabilitant wykonuje ćwiczenia bierne oraz czynno-bierne. Wykonuje się tutaj ćwiczenia izometryczne mięśnia czworogłowego uda, a dopiero potem ćwiczenia mięśni przywodzicieli. Jeszcze w szpitalu pacjent powinien zostać wyszkolony jak należy korzystać z kul. Po ich odstawieniu zostaną już wprowadzone ćwiczenia, których celem jest przywrócenie funkcji w stawie. Pod koniec drugiej fazy rehabilitacji należy wprowadzić już ćwiczenia z obciążeniem. Na początek mogą to być przysiady, a pomiędzy 12 a 16 tygodniem po operacji – ćwiczenia siłowe. Po czterech miesiącach od operacji kończyna powinna być już sprawna na 90%. Jednak należy to sprawdzić wykonując odpowiednie testy. Kolejnym ważnym etapem rehabilitacji jest terapia manualna. W tym przypadku wprowadza się mobilizację rzepki, a po zdjęciu szwów – mobilizację blizn pooperacyjnych. Fizjoterapia polega tutaj na masażu tkanek głębokich, terapii punktów spustowych, pinoterapii, suchego igłowania czy rozluźnienia mięśnowo-powięziowego. Fizjoterapeuci proponują również często zajęcia z fizykoterapii. Krioterapia i laseroterapia mają na celu zmniejszenie dolegliwości bólowych oraz zmniejszenie stanu zapalnego. Celem magnoterapii jest zaś zapobieganie zanikom mięśniowym. 

Rehabilitacja po zerwaniu ACL zazwyczaj trwa od 4 do 6 miesięcy. Oczywiście wszystko zależy od indywidualnych predyspozycji pacjenta. Ma na nią wpływ choćby wiek, stan zdrowia czy rozległość urazu.