Tlenoterapia hiperbaryczna zyskała w Polsce na popularności przede wszystkim za sprawą korzyści, jakie przynosi osobom zmagającym się z zespołem pocovidowym (w tym przede wszystkim niewydolnością oddechową). To zaledwie jedna z wielu pozytywnych zmian, jakie dają organizmowi regularne wizyty w komorze hiperbarycznej.
Spis treści
Czym jest tlenoterapia hiperbaryczna?
Tlenoterapia hiperbaryczna to jedna z nieinwazyjnych metod terapeutycznych. Korzystają z niej pacjenci z zespołem pocovidowym, sportowcy w czasie zawodów, a także zmagający się z dolegliwościami bólowymi i stanami zapalnymi. W czasie sesji tlenoterapii hiperbarycznej pacjent przebywa w szczelnie zamkniętej komorze (jednostanowiskowej lub wielostanowiskowej), gdzie wdycha 93% tlen o podwyższonym ciśnieniu.
Wyższe od atmosferycznego ciśnienie nie jest rzecz jasna przypadkowe. Ma to znaczenie dla wysycenia krwi tlenem. Przy normalnym ciśnieniu (mierzonym na poziomie morza), czyli 1013,25 hPa w każdym litrze krwi rozpuszczone są 3 ml tlenu, podczas gdy przy ciśnieniu, jakie panuje w komorze hiperbarycznej, wartość ta wzrasta do 50 ml/l.
Zjawisko to wynika z prawa Henry’ego, zgodnie z którym ilość tlenu rozpuszczonego w cieczy wzrasta proporcjonalnie do ciśnienia cząstkowego. Przy ciśnieniu, jakie panuje wewnątrz komory hiperbarycznej, złamana zostaje bariera uniemożliwiająca tlenowi przenikanie przez tkanki, co sprzyja poprawie saturacji (wysyceniu hemoglobiny tlenem).
Kiedy warto skorzystać z tlenoterapii hiperbarycznej?
Tlenoterapia hiperbaryczna w Polsce dopiero zyskuje na popularności. Korzystają z niej głównie osoby w okresie rekonwalescencji po COVID-19 i sportowcy, aby zregenerować się po zawodach.
Z tlenoterapii mogą skorzystać przede wszystkim osoby, które:
- chcą przyspieszyć gojenie się organizmu i łagodzenie stanów zapalnych oraz obrzęków po operacjach i zabiegach,
- doznały oparzeń,
- doznały urazów kości lub tkanek miękkich,
- cierpią na choroby skóry i owrzodzenia,
- zmagają się z infekcjami bakteryjnymi i grzybiczymi,
- chorują na cukrzycę lub miażdżycę,
- cierpią z powodu nawracających bólów głowy (w tym także tych o charakterze migrenowym),
- są przewlekle zmęczone na skutek niedotlenienia,
- zmagają się z bólami i stanami zapalnymi o przewlekłym charakterze (np. fibromialgia),
- sa w trakcie rehabilitacji kardiologicznej (np. po uszkodzeniu mięśnia sercowego),
- są w trakcie rehabilitacji neurologicznej (np. po udarze),
- zmagają się z niewydolnością oddechową,
- zatruły się tlenkiem węgla,
- mają osłabioną wydolność organizmu (np. po chorobie lub intensywnych zawodach sportowych),
- zmagają się zaburzeniami nastroju,
- chcą poprawić pamięć i koncentrację.
Jakie są korzyści tlenoterapii hiperbarycznej?
Jak wynika z dotychczas przeprowadzonych badań i obserwacji – tlenoterapia hiperbaryczna przynieść może organizmowi szereg korzyści:
- zmniejsza objętość pęcherzyków gazu we krwi,
- skraca czas rozpadu karboksyhemoglobiny, której nadmiar powoduje niedotlenienie organizmu,
- obkurcza naczynia i redukuje obrzęki powstałe po urazach,
- stymuluje namnażanie się fibroblastów odpowiedzialnych za produkcję kolagenu i elastyny,
- stymuluje tworzenie naczyń włosowatych,
- spowalnia rozwój bakterii beztlenowych,
- przyczynia się do wzrostu aktywności antybakteryjnej,
- poprawia aktywność osteoklastów, odpowiedzialnych za utrzymanie wytrzymałości kości na uszkodzenia mechaniczne oraz ich modelowanie.
Wszystkie te korzyści sprawiają, że tlenoterapia jest niezwykle przydatna w procesie rekonwalescencji i regeneracji organizmu. Poprawa kondycji zauważalna jest zarówno przy stanach przejściowych (np. po urazach), jak i przy zmianach przewlekłych (np. autoimmunologiczne choroby skóry).
Źródła:
- J. Włodarczyk, P. Karakuła i in., Tlenoterapia hiperbaryczna w zespole stopy cukrzycowej – co nowego?, „Oficjalne pismo polskiego towarzystwa naukowego leczenia ran i organizacji opiek” 2020, nr 1(1), s. 7–15
- W Narożny, J. Siebert, Możliwości i ograniczenia stosowania tlenu hiperbarycznego w medycynie, „Forum Medycyny Rodzinnej” 2007, t. 1, nr 4, s. 368–375.
