Dyskopatia szyjna to schorzenie, które w różnym stopniu dotyka nawet 5-10% populacji. Sprzyja mu siedzący tryb życia, utrzymywanie nieprawidłowej postawy ciała i brak ruchu.
Czym jest dyskopatia szyjna i jak powstaje?
Kręgosłup składa się z 33 lub 34 kręgów o skomplikowanej budowie: złożone są z łuków wyrostków i trzonów kręgowych, a połączone są krążkami międzykręgowymi i stawami międzywyrostkowymi. Poszczególne elementy kostne i dyski podtrzymywane są przez więzadła kręgosłupa. Sam kręgosłup jest najbardziej ruchomy w odcinku szyjnym między 5 i 6 oraz 6 i 7 kręgiem. Dlatego też zazwyczaj to w tych dwóch miejscach dochodzi do tzw. dyskopatii szyjnej, czyli patologicznych zmian w obrębie dysków (krążków międzykręgowych). Zalicza się do nich utratę sprężystości i znaczne odwodnienie, które prowadzi do zmniejszenia elastyczności dysków, a w skrajnej postaci nawet pęknięcia dysku pod wpływem urazu mechanicznego. Dolegliwości bólowe związane z dyskopatią wynikają z uciskania przez twardą strukturę dysku na nerwy.
Objawy dyskopatii szyjnej
Częste objawy:
- ból szyi i karku
- sztywność szyi
- ból przy ruchu barku
- ból przy skrętach głowy
- zawroty głowy
- szumy uszne
- problemy z równowagą
- drętwienie i mrowienie kończyn górnych
Dyskopatia szyjna niekoniecznie musi dawać objawy związane jedynie z bólem szyi. Ponieważ dysk może uciskać korzenie nerwowe po jednej z dwóch stron kręgosłupa, a biegną one od głowy do samego splotu lędźwiowego, dolegliwości mogą obejmować bóle migrenowe, drętwienie karku i barku, zawroty głowy i osłabienie siły mięśniowej kończyn.
Często pierwsze zmiany pojawiają się wyżej, czyli między 5 a 6 kręgiem. Jeśli będą postępować, rozwinie się tzw. spondyloza. Objawia się ona zmniejszeniem elastyczności w okolicach szyi, a następnie silnym bólem całej obręczy barkowej. Jeżeli nie zostaną podjęte kroki w kierunku wyleczenia tej dolegliwości lub przynajmniej zastopowania jej postępowania, z czasem może pojawić się drętwienie i mrowienie w ręce, które niemal wykluczy możliwość normalnego funkcjonowania. W skrajnych przypadkach dyskopatia szyjna może powodować niedokrwienie mózgu.
Jak się leczy dyskopatię szyjną?
Przede wszystkim niezbędne jest prawidłowe zdiagnozowanie przyczyn zaistniałych dolegliwości. W tym celu wykonuje się prześwietlenie rentgenowskie, niekiedy również tomografię komputerową. Następnie wskazane jest udanie się do ortopedy i do fizjoterapeuty. Fizjoterapia przynosi niemal natychmiastową ulgę w walce z bólem, ponadto doświadczony fizjoterapeuta jest w stanie doradzić, w jaki sposób powinno się zmienić swoje codzienne nawyki (w tym pozycję do spania i poduszkę, jakiej używamy), aby znacznie ograniczyć postępowanie choroby. Zwykło się mówić, że fizjoterapia w wersji podstawowej nie tylko leczy przyczynę choroby dotykającej kręgosłup, jak np. dyskopatia szyjna, ile stwarza warunki do samodzielnego postępowania procesów regeneracyjnych.
Metodami o potwierdzonej skuteczności terapeutycznej są natomiast z pewnością są kinezyterapia, terapia manualna (czyli masaże i prawidłowe uciski), a także naświetlanie podczerwienią i prądy TENS. W przypadku leczenia dyskopatii szyjnej kluczowa jest regularność i długofalowe postępowanie terapeutyczne: w przypadku stosowania się do zaleceń fizjoterapeuty i ortopedy, rokowania są zazwyczaj dobre. Chociaż choroba nie cofnie się, dolegliwości z nią związane będą znacznie ograniczone i wróci pełny zakres ruchu oraz mobilność szyi.
UMÓW WIZYTĘ
Masz pytania? Zadzwoń!
Sprawdź wolne terminy w kalendarzu wizyt i umów się ze specjalistą już teraz!
